Η Μικαέλλα Θεοφανοπούλου (M_theta_), γεννήθηκε στο Τόκιο της Ιαπωνίας και είναι ανεξάρτητη καλλιτέχνιδα-σχεδιάστρια με έδρα την Αθήνα. Αφού ολοκλήρωσε το Μάστερ της στην Αρχιτεκτονική Σχολή της Οξφόρδης, ασχολήθηκε με την εσωτερική διακόσμηση, εμπνεόμενη από την παραδοσιακή ιαπωνική αισθητική της φιλοσοφίας wabi-sabi. Ο έντονός της θαυμασμός για τις 'καθαρές' γραμμές και τις οργανικές μορφές των εσωτερικών χώρων, την ώθησε να στρέψει την προοπτική της στη δημιουργία έργων τέχνης που αποκαλύπτουν μια αυθεντική και ουσιαστική σύνδεση λειτουργίας και μορφής.

Αντλεί την έμπνευσή της από διαφορετικά καλλιτεχνικά ρεύματα που ποικίλλουν από τον μινιμαλισμό μέχρι και τον εξπρεσιονισμό και επικοινωνεί τις αφηρημένες ιδέες της με την εκλεπτυσμένη οπτική γλώσσα της 'μιας γραμμής' η οποία γίνεται αντιληπτή παγκοσμίως και υπόκειται ταυτόχρονα σε πολλαπλές ερμηνείες. Η τέχνη της αποδέχεται και εξερευνά την περιβάλλουσα ατέλεια μέσα από την τελειότητα και την απλότητα μιας ενιαίας γραμμής, που δεν μπορεί παρά να παραλείπει καθετί περιττό. Τα έργα της προσκαλούν το θεατή να ανακαλύψει ότι ακόμα και το πιο περίπλοκο συναίσθημα μπορεί να προκύψει μέσα από μια διακριτική λεπτή γραμμή.

Η κομψότητα της less-is-more νοοτροπίας και η ποικιλία όλων αυτών των ξεχωριστών συναισθημάτων αντανακλώνται στα σχέδια της M_Theta_ κυρίως μέσα από την απεικόνιση ανθρώπινων προσώπων. Τα έργα της, ενθαρρύνουν τον θεατή να '' Αγκαλιάσει το εσωτερικό του 'hygge' μέσα από την ατελή τελειότητα μιας μοναδικής γραμμής ''.

Η M_Theta_ χρησιμοποιεί καμβά μικρής ή μεγάλης κλίμακας, άλλοτε χαρτί και υφάσμα, άλλοτε τοίχους για έργα κατοικιών ή ξενοδοχείων υψηλού επιπέδου. Εκτός από τα πρωτότυπα έργα τέχνης, τα σχέδια της αναπαράγονται και ως Limited Edition εκτυπώσεις διαφόρων μεγεθών. Περιλαμβάνουν Πιστοποιητικό Αυθεντικότητας, υπογεγραμμένο, και αριθμημένο.

Η πιο πρόσφατή συλλογή έργων της ξεκινά με μια γραμμή ελεύθερης ροής ως βάση και, έπειτα, χρώματα όπως σκούρο μπλε ή χρυσό γεμίζουν τους κενούς χώρους και επιτρέπουν στον θεατή να εισέλθει στον «αρνητικό» προοπτικό κόσμο του κάθε έργου τέχνης.

Η M_Theta_ έχει συμμετάσχει σε πολλές pop-up εκδηλώσεις στην Αθήνα, στο Λονδίνο, στην Βαρκελώνη κ.λ.π. Μια συλλογή από πρωτότυπα έργα τέχνης της M_theta_ παρουσιάστηκε πρόσφατα στην Brick Lane Gallery, σε μία από τις πιο καλλιτεχνικές περιοχές του Λονδίνου, το Shoreditch

Η Αλεξάνδρα Παναγιωτίδου εστιάζει την πρακτική της κυρίως στην αφηρημένη προσωπογραφία, ζωντανεύει αυτά τα πορτρέτα μέσα από τις παιχνιδιάρικες ψηφιακές της εικονογραφήσεις, τους καμβάδες της με λάδι και τα μονοχρωματικά της σχέδια.

Η Αλεξάνδρα σχεδίαζε από πολύ νεαρή ηλικία και κατάλαβε γρήγορα τον αντίκτυπο της τέχνης της όταν ζωγράφισε τυχαία το πορτρέτο ενός ταραγμένου ζευγαριού - μόλις το ζευγάρι που επισκέφτηκε την οικογένειά της είδε το πορτρέτο, η γυναίκα υπέθεσε αμέσως ότι το πορτρέτο αναφερόταν στον γάμο της και ότι η Λεξ μπορούσε να δει τη σχέση αυτού του ζευγαριού πολύ πιο καθαρά μέσα από τα δικά της μάτια.

Το έργο της διερευνά ακόμα θέματα ταυτότητας, ανθρώπινης σύνδεσης, ψυχικής υγείας και γυναικείας δύναμης. συνήθως περιλαμβάνει ανθρώπινα πλάσματα που αγωνίζονται να συμβιβαστούν με τα δικά τους συναισθήματα. Η Αλεξάνδρα χρησιμοποιεί την τέχνη της ως μέσο για να ενθαρρύνει τη δική της προσωπική ανάπτυξη καθώς και τους θεατές της.

Έχοντας μετακομίσει στο Λονδίνο σε ηλικία δεκαοκτώ ετών, για το πτυχίο Δραματικής και Αγγλικής Λογοτεχνίας, εκτέθηκε γρήγορα στον ζωντανό καλλιτεχνικό κόσμο του Λονδίνου. Αργότερα, άρχισε να εργάζεται σε μια γκαλερί σύγχρονης τέχνης του East End καθώς και ως βοηθός στούντιο ενός καταξιωμένου καλλιτέχνη – όπου αποφάσισε να ακολουθήσει τη δική της καριέρα ως καλλιτέχνης.

Τώρα έχει μετακομίσει στην Ελλάδα και έχει ξεκινήσει το καλλιτεχνικό της ταξίδι, κάνοντας την πρώτη της ατομική έκθεση τον Νοέμβριο του 2021 και έκτοτε συμμετέχει σε πολλές ομαδικές.

Η Σιμώνη είναι μία καλλιτέχνης που έχει προκαλέσει εντυπώσεις λόγω του ακατέργαστου ταλέντου της και της σύγχρονής της προσέγγισης στην τέχνη.

Έχει διακριθεί σε παγκόσμιο επίπεδο και γραφτεί σε περιοδικά όπως η British Vogue, Vanity Fair και Tatler. Ο κόσμος της περιτριγυρίζεται από ελληνικά στοιχεία, άνθη, χρωματιστές αύρες και μία ροζ μελαγχολία που έχει σχολιαστεί σε διάφορες συνεντεύξεις της.

Η μοναδική τεχνική της που συνδυάζει τη φωτογραφία και διάφορα mixed media έχει διακριθεί ανάμεσα από κορυφαίους καλλιτέχνες στο εξωτερικό, σε εκθέσεις στο Μιλάνο, το Λονδίνο, το Μόντε Κάρλο, τη Μαδρίτη και την Ελλάδα.

Η Σιμώνη ξεκίνησε να εργάζεται ως καλλιτέχνης στις αρχές του κορωνιού, όταν αποφάσισε να γυρίσει στην Ελλάδα μετά από 8 χρόνια ζωής στο Λονδίνο. Το Σεπτέμβριο άνοιξε το προσωπικό Studio της στη Θεσσαλονίκη όπου έχει δημιουργήσει την καινούργια της σειρά έργων. Εκφράζει ενεργά την έμπνευσή της από τη γυναικεία ενέργεια και τις «Σύγχρονες μούσες» σε μια σειρά συνεντεύξεων που κάνει κάθε βδομάδα.

Η έμπνευση της είναι ο έρωτας, οι αύρες των ανθρώπων και η κομψότητα μιας Ελλάδας που δακρύζει.

Έχει συμμετάσχει στο Arco Yucatan Exhibition in Athens, Monaco International Art Fair, Van Gogh Madrid Exhibition, Visual Space Featured Artist, Myro Gallery ‘Anti-stress’ Exhibition, 100 Σύγχρονοι Έλληνες Εικαστικοί (Εκδόσεις Όστρια), Contemporary Art Curator ‘River of Dreams’ Exhibition, Visionary Art Collective ‘When Words fail’ Exhibition, Mads Milano ‘Philo poem’ Gallery Exhibition, Visual Space ‘Spring Virtual Exhibition’, Art Number 23 London – Athens, ΔΕΚΑ 5/ΕΝΔΕΚΑ, Art Time Gallery Athens, Hansford and Sons, Greek Artists Hub & Woman Artist Collaboration

Ατομική Έκθεση στη Myro Gallery τον Ιανουάριο του 2022.

Έχει προβληθεί στα περιοδικά British Vogue, Vanity Fair, Tatler, Parallaxi, Glow Magazine, Lifo, Kathimerini, Pikap Community, The Art Space, Greek Artists Hub, Visual Space Magazine, Contemporary Art Curator, Polis Magazino, Kalo Mina (New York Magazine), VOL UP (Paris Magazine)

Γεννήθηκε στην Θεσσαλονίκη το 1960. Σπούδασε πολιτικός μηχανικός στη Θεσσαλονίκη, παρακολουθώντας παράλληλα μαθήματα ζωγραφικής με τον Νίκο Σαχίνη, στη συνέχεια σπούδασε σκηνοθεσία κινηματογράφου στην Αθήνα και τέλος έκανε μεταπτυχιακές σπουδές φιλοσοφίας της τέχνης στο πανεπιστήμιο της Σορβόννης στο Παρίσι μελετώντας τις σχέσεις κινηματογράφου και ζωγραφικής.

Έχει σκηνοθετήσει δεκάδες ταινίες και έργα βίντεο που παίχτηκαν στο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης και σε άλλα σημαντικά φεστιβάλ της Ευρώπης, καθώς και σε μουσεία και αίθουσες τέχνης.

Έχει παρουσιάσει, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, σε 42 ατομικές και σε πάνω από εκατό ομαδικές εκθέσεις, την ζωγραφική του. Το 2014 η Πινακοθήκη Κυκλάδων σε συνεργασία με την γκαλερί Ζουμπουλάκη παρουσίασαν στην Σύρο μια μεγάλη αναδρομική έκθεση του έργου του. Με αφορμή την έκθεση εκδόθηκε από τις εκδόσεις Κριτική το βιβλίο του με τίτλο «με τα μάτια προς τα μέσα να κοιτάνε».

Το έργο του παρουσιάζεται σε δεκάδες βιβλία, καταλόγους, μουσικά άλμπουμ και εξώφυλλα πολλών σημαντικών εκδοτικών οίκων. Έργα του βρίσκονται σε πινακοθήκες, γκαλερί, μουσεία και μεγάλες συλλογές της Ελλάδας και του εξωτερικού. Είναι μόνιμος συνεργάτης των γκαλερί ZOUBOULAKIS στην Αθήνα και της THEOREMA ART GALLERY στις Βρυξέλλες.

Ο Gianni Mantovani γεννήθηκε το 1950 στην Concordia (Μόντενα), όπου και ζει μέχρι σήμερα. Σπούδασε στο Ινστιτούτο Τεχνών της Μόντενα και στην Ακαδημία Καλών Τεχνών της Μπολόνια.

Σε ηλικία 17 ετών κέρδισε τον διαγωνισμό που οργανώθηκε μεταξύ των μαθητών των Ιταλικών Ακαδημιών Τεχνών στο Παλάτσο dei Musei στη Μόντενα και στη συνέχεια συμμετείχε, εκπροσωπώντας την Ακαδημία Καλών Τεχνών Μπολόνια, στην "Τρίτη Έκθεση Χαρακτικής" στο Εθνικό Γραφείο Εκτυπώσεων στη Φαρνέσινα στη Ρώμη.

Στα 23 του χρόνια ξεκίνησε να διδάσκει Ζωγραφική στο Καλλιτεχνικό Λύκειο Μπολόνια. Στα μέσα της δεκαετίας του '80 η καλλιτεχνική του έρευνα στραφήκε προς την αφηρημένη τέχνη σε συντονισμό με τον κριτικό Giorgio Cortenova (διευθυντής της Γκαλερί Σύγχρονης Τέχνης της Βερόνα), ο οποίος θεώρησε την "Αρχαϊκή Αφηρημένη Τέχνη", και τον παρουσίασε στην Πινακοθήκη της Ματσέρτα και στη Γκαλερί Civica της Βιτσέντζα. Αυτή την περίοδο παρουσίασε τα έργα του σε εκθέσεις με αφηρημένες συνθέσεις που γίνονται όλο και πιο λυρικές, με την επιμέλεια του Claudio Cerritelli (καθηγητή στην Ακαδημία της Μπρέρα), εκθέτοντας σε πόλεις όπως η Φλωρεντία, η Γένοβα, η Τεργέστη, η Βερόνα, η Ρώμη και η Σόφια (Βουλγαρία).

Το 1994 έγινε τακτικός καθηγητής "Ζωγραφικής" στην Ακαδημία Καλών Τεχνών Μπολόνια, αφού κέρδισε τον εθνικό διαγωνισμό για τις Ακαδημίες Καλών Τεχνών, όπου οι καλλιτεχνικές επιδόσεις είναι καθοριστικές για την απονομή βαθμολογίας. Για αρκετά χρόνια υπηρέτησε ως Γραμματέας του Ινστιτούτου Ζωγραφικής. Το Πανεπιστήμιο της Μπολόνια του προσέφερε συμβόλαια για να διδάξει τα μαθήματα εξειδίκευσης SISS για μελλοντικούς καθηγητές Καλλιτεχνικής Εκπαίδευσης και Ζωγραφικής. Επί πολλά χρόνια συνεργάστηκε με τον Concetto Pozzati, ο οποίος είχε μία από τις πιο σημαντικές έδρες Ζωγραφικής στην Ιταλία.

Το 1994 συμμετείχε στις εκθέσεις "Cinderella's Revenge" και "Spectacles", μαζί με τους Armani, Ferré, Jean Paul Gaultier, Yves Saint Laurent, οι οποίες εκτέθηκαν παγκοσμίως, στη Γκαλερί Cristinerose στη Νέα Υόρκη, στη Lane Crawford στο Χονγκ Κονγκ και στις Smith's Galleries στο Λονδίνο.

Τα έργα του δημοσιεύονται σε σημαντικά βιβλία σε εθνικό και διεθνές επίπεδο, όπως στο βιβλίο "Η Ζωγραφική στην Ιταλία - ο 20ος Αιώνας" των Enrico Crispolti και Carlo Pirovano, στο "Φιγούρες του 900", και στο "Plexus Black Box" του Πανεπιστημίου La Sapienza της Ρώμης. Στο βιβλίο "Α σύμφωνα με την Τέχνη" για την τέχνη της Μόντενα του 19ου και 20ου αιώνα αναφέρεται: "Ο Mantovani θεωρείται ένας από τους πιο ζωντανούς και σύγχρονους καλλιτέχνες της ζωγραφικής της Μόντενα". Στο βιβλίο "Το Πεδίο του Πολιτισμού στη Μόντενα" αναφέρεται ότι "Ο Mantovani είναι ένας από τους καλλιτέχνες που θα θυμούνται στο μέλλον". Άρθρα του έχουν δημοσιευτεί σε σημαντικά περιοδικά και εφημερίδες, όπως οι Flash Art International, Giornale dell'Arte, Arte Mondadori, Segno, Juliet, Il Sole24ore.

Τα έργα του φυλάσσονται μόνιμα σε Μουσεία στην Ιταλία, όπως στα Μουσεία Civici Palazzo Buonaccorsi στη Ματσέρτα, στο Μουσείο Villa Croce στη Γένοβα, στο Museum in Motion στην Πιατσέντσα, και στο Μουσείο Magi του '900 στο Pieve di Cento (Μπολόνια).

Τη δεκαετία του '90 ο Mantovani αρχίζει να ασχολείται με την Αφρικανική Τέχνη, και έργα από τη συλλογή του εκτίθενται σε Παρίσι, Γένοβα και Μιλάνο και δημοσιεύονται σε βιβλία και περιοδικά στη Γαλλία, Αγγλία, Βέλγιο και Ηνωμένες Πολιτείες. Αυτό το ενδιαφέρον συμβάλλει σημαντικά στην επιτάχυνση μιας δημιουργικής στροφής, στην οποία τα νέα ζωγραφικά έργα φορτίζονται με απλές και φανταστικές εικόνες. Τοπία, λουλούδια και φύση απεικονίζονται μέσω πρωτογενών και βασικών μορφών, αντλώντας από μνήμες και μια ονειρική οπτική.

Διοργανώνονται εκθέσεις σε δημόσιους και ιδιωτικούς χώρους: Παλάτσο delle Esposizioni στη Ρώμη (Fao World Food Summit), Γκαλερί Romberg στη Λατίνα, Γκαλερί Mazzocchi στην Πάρμα, Ινστιτούτο Πολιτισμού "Casa Cini" στη Φεράρα, Ινστιτούτο Ιταλικού Πολιτισμού στο Βερολίνο, Γκαλερί Δημοτική Angoulême (Γαλλία), Πανεπιστήμιο Παρεντζό (Κροατία), Κάστρο Pico di Mirandola, Μουσείο Civico Castelfranco Emilia, Πινακοθήκη Εθνική Μπολόνια, Παλάτσο d'Accursio στη Μπολόνια, Γκαλερί Unimediamodern στη Γένοβα, Πινακοθήκη Κάστρο Sforzesco στο Βιτζέβο.

Ο Mantovani αντιμετωπίζει όλο και περισσότερο περιβαλλοντικά θέματα και νιώθει την ανάγκη να αντιμετωπιστούν συνολικά τα προβλήματα που σχετίζονται με την κλιματική αλλαγή και την υπερθέρμανση του πλανήτη, με τις υποστηρίξεις του FAI, του WWF και της Legambiente.

Έχει εκθέσει στο Ασουνσιόν (Παραγουάη), όπου ο Ιταλός Πρέσβης επέλεξε το έργο του Gianni Mantovani ως το αγαπημένο του.

Πρόσφατα συμμετείχε στην έκθεση για τα 250 χρόνια από την ιστορική βιβλιοθήκη Bocca του Μιλάνου (Γκαλερί Βιτόριο Εμανουέλε II).

Άλλοι που έχουν αφιερώσει κείμενα και κριτικές σημειώσεις περιλαμβάνουν τους: Renato Barilli, Mario Bertoni, Luigina Bortolatto, Maria Campitelli, Toti Carpentieri, Renata Casarin, Giorgio Celli, Claudio Cerritelli, Vittoria Coen, Diego Collovini, Giorgio Cortenova, Enrico Crispolti, Roberto Daolio, Gianfranco Ferlisi, Michele Fuoco, Armando Ginesi, Antonio E. M. Giordano, Walter Guadagnini, Massimo Mussini, Filiberto Menna, Nicola Micieli, Luigi Meneghelli, Marco Meneguzzo, Sandro Parmiggiani, Marilena Pasquali, Concetto Pozzati, Giuliano Serafini, Sandro Ricaldone, Matteo Vanzan.